Στην οδό Τσιμισκή ένας τύπος σταματάει ένα ταξί, μπαίνει βιαστικά μέσα και λέει στον ταξιτζή..
– Μεγάλε, γρήγορα στην οδό… Δωδεκανήσου, νούμερο ταδε… Μόλις με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι η γυναίκα μου με απατάει.
Πράγματι, ο ταξιτζής πατάει γκάζι και σε λίγο φθάνουν στο σπίτι του.
Οπότε ο τύπος λέει στον ταξιτζή:
– Ρε μεγάλε, δεν ανεβαίνεις κι εσύ μαζί μου να σ’ έχω για μάρτυρα;
Και ανεβαίνουν και οι δυο στο διαμέρισμα του τύπου. Ο τύπος ανοίγει την πόρτα, πηγαίνει στο υπνοδωμάτιο και
πραγματικά κάτω από τα σεντόνια είναι η γυναίκα του με κάποιον άντρα.
Τραβάει τα σεντόνια και φωνάζει:
– Εσύ ποιος είσαι, ρε;
Και ο εραστής:
– ΕΓΩ; Ποιος είμαι εγώ;
Εγώ είμαι αυτός που πριν από λίγες μέρες έδωσα στη γυναίκα σου 3.000 ευρώ για να εξοφλήσεις το δάνειο του αυτοκινήτου σου.
Εγώ είμαι αυτός που κάθε μήνα δίνει στην γυναίκα σου 500 ευρώ για το νοίκι.
Εγώ είμαι αυτός που κάθε βδομάδα δίνω λεφτά στην γυναίκα σου για το supermarket και τη λαϊκή.
Εγώ είμαι αυτός που κάθε βδομάδα δίνω λεφτά στην γυναίκα σου για τα φροντιστήρια των παιδιών σου.
Οπότε ο ταξιτζής πλησιάζει τον απατημένο σύζυγο και του λέει ψιθυριστά:
– Ρε αφεντικό, δεν τον σκεπάζουμε τον άνθρωπο, μη μας κρυώσει;