Αγαπητοί μητέρα και πατέρα,
Μέχρι να γίνει η σύνδεση του τηλεφώνου – και επειδή δεν θέλω να πληρώνετε τα μαλλιοκέφαλά σας στο κινητό, θα σας περιγράψω με γράμμα τις πρώτες μου εντυπώσεις από τα κόμματα στη σχολή. Παρά τις παραινέσεις σας να μη μπλέξω σε τέτοια θέματα, τελικά είναι σχεδόν αδύνατον…
Όπως θα θυμάται και ο μπαμπάς, την πρώτη μέρα ήταν μπροστά από τη γραμματεία αντιπρόσωποι από όλα τα κόμματα, που με ευγένεια και αρκετή υπομονή μας εξήγησαν την διαδικασία και τη γραφειοκρατία της εγγραφής. Αυτό που με παραξένεψε ήταν κάτι φυλλάδια που έδιναν και περιέγραφαν την κατάσταση στη σχολή. Καθώς τα μελετούσα στο δρόμο για το σπίτι, κατάλαβα μέσες – άκρες πως από τη μία πλευρά ήταν οι Δυτικοί και από την άλλη οι Σοβιετικοί, όπως θα έλεγε και ο παππούς. Η προσέγγιση μεταξύ των δύο πλευρών είναι σε κάθε περίπτωση αδύνατη, παρά μόνο αν δεν φάει η Ελλάδα ψωμί τους επόμενους δύο μήνες (λόγω κατεδαφίσεως φούρνων).
Τελοσπάντων, τις πρώτες ημέρες έμπαιναν πριν από το μάθημα διάφοροι τύποι, και αφού μιλούσαν κανένα δεκάλεπτο για κάτι ΛΑΣΠ, ΓΑΒ-ΝΔΦΚ και ΜΠΣ και μοίραζαν φυλλάδια, έπαιρναν των ομματιών τους και έφευγαν. Αρχικά παραξενεύτηκα και ρώτησα ένα τριτοετή που είχε ξεμείνει στο αμφιθέατρο για το τι ακριβώς συμβαίνει. “Κάθε χρόνο οι ίδιες μαλακίες…” (Συγνώμη μαμά!). Η απάντησή του όμως δεν μού φάνηκε και πολύ διαφωτιστική.
Στο διάλειμμα και αφού ένα μεγάλο μέρος των συμφοιτητών μου την κοπάνησε προς το κυλικείο, με σταματάνε δύο τύποι και με ρωτάνε αν είμαι πρωτοετής, από πού είμαι κτλ. Ξαφνικά ρωτάει ο ένας: “Φιλαράκο κινητό έχεις;” Του έδωσα το νούμερό μου και ο άλλος είπε πως για οτιδήποτε χρειαστώ – μέχρι και θέματα! – θα με βοηθήσουν! Υπέροχα! Καθώς έμπαινα στο αμφιθέατρο, με σταματάει μια πολύ όμορφη κοπέλα και μου ζητάει το κινητό μου και αυτή! Είχα ακούσει πως υπάρχουν πολλές ευκαιρίες, αλλά όχι τόσο γρήγορα και ανώδυνα! Και όχι μόνο αυτό, αλλά με προσκάλεσε και στο πάρτυ που διοργάνωνε η σχολή! Α ρε μπαμπά τι γιο έκανες!
Και μετά ο αγαπημένος μας φοιτητής ξύπνησε από το βαθύ του ύπνο, ήπιε το καθιερωμένο του φραπέ και πήρε το μακρύ δρόμο για τη σχολή… Εκεί όπου θα του τάραζαν την ησυχία πολλοί και διάφοροι τύποι, όλων των χρωμάτων και των πνευμάτων, που θα προσπαθήσουν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους και στους κλακαδόρους τους. Φυσικά ξέρει τι επιλογές έχει:
ΠΑΣΠ: Πιστεύουν στην ιδεολογία του αέναου διορισμού, σύμφωνα με τον οποίο όλοι όσοι εισέρχονται μετατρέπονται σε ποσοστό 100% σε υπαλλήλους. Με διατύπωση φυσικής, ο 1ος ΠΑΣΠοδυναμικός νόμος: όλη η ενέργεια μετατρέπεται σε ωφέλιμο έργο (ή μάλλον ανώφελο…). Επίσης αναφέρουν και κάποιον Αντρέα- μάλλον τον επιστάτη του κάτω ορόφου θα εννοούν, για να τους φέρνει τα κλειδιά της αποθήκης.
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: Σύμφωνα με τα στατιστικά, έχουν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πρωτιάς στις φοιτητικές εκλογές. Φημολογίες πως διαθέτουν και ένα πολύ μεγάλο αριθμό καλλίγραμμων φοιτητριών – θέλγητρο για τον μπακουροπληθυσμό – κρίνονται ως ανυπόστατες… Ακόμα πιο ανυπόστατες κρίνονται οι φήμες για τρένα, αεροπλάνα και λοιπά μεταφορικά μέσα…
ΠΚΣ: Υπόσχονται τον ερχομό της επανάστασης – μεσσία, για αυτό και οι κακοί Εβραίοι, που είναι οπαδοί του Ηρακλή και του Παναθηναϊκού (για αυτό έχουν αυτά τα χρώματα) τους καταδιώκουν συνεχώς. Για κάποιον λόγο γαβγίζουν συνεχώς και ανήκουν σε ομάδα που οργανώνει συνεχώς (θεατρικές) παραστάσεις.
ΛΑΠ (Λοιπές Αριστερές Παρατάξεις): Ακολοθούν την ίδια στρατηγική με τους προηγούμενους, τους οποίους όμως μισούν και θέλουν οπωσδήποτε να διαφοροποιηθούν. Χαρακτηρίζονται από την συνεχή ακρόαση των “3 and the Koukos Band” και “Dirty Thirty”.
Μέχρι τώρα δεν έχει εμφανιστεί ο Καρατζαφέρης για να εξισορροπήσει την κατάσταση, αφού τότε όλοι θα στραφούν εναντίον του και για πρώτη φορά θα συμφωνήσουν όλοι…
Και όλοι αυτοί δουλεύουν για εμάς, έτσι; ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΜΟΥ…
Αντώνης Λιόλιος
Έχεις να πεις κάτι ? Δημοσιεύσε και εσύ το δικό σου άρθρο και μοιράσου την σκέψη σου !