Στις μέρες μας το να έχει κάποιος αληθινούς φίλους είναι κάπως δύσκολο και γενικότερα είναι μεγάλη υπόθεση. Πότε όμως είναι μια φιλία αληθινή, προορισμένη να αντέξει στις τρικυμίες του χρόνου, και πότε είναι απλά και μόνο μια “παρέα”, που σήμερα είναι και αύριο δε θα είναι…
Το βασικό που πρέπει κάποιος να κοιτάξει για να ξεχώρισει αυτές τις δύο καταστάσεις είναι το κίνητρο που έχει ο άλλος. Σε μια αληθινή φιλία, βρίσκομαι μαζί με τον άλλο άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, είτε αυτό περιέχει τις χαρές είτε τις λύπες. Ο αληθινός φίλος είναι δίπλα σου, όχι μόνο στις εύκολες και στις ευχάριστες στιγμές, αλλά επίσης στις θλίψεις και στις δυσκολίες. Σε μια γνήσια φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να μπορούν να ακούγονται και οι δύο γνώμες. Σε μια πραγματική φιλία κανείς δεν έχει το πάνω χέρι. Όλα πρέπει να είναι ίσα και για τους δύο. Ο καλύτερος φίλος είναι αυτός που δε φοβάται να μας πει την αλήθεια, αν πιστεύει ότι σε κάτι έχουμε κάνει λάθος.Όμως ακόμα και αν έχουμε κάνει κάτι λάθος θα πρέπει να σεβαστεί τις επιλογές μας, έστω και αν διαφωνεί, χωρίς να φύγει από το πλευρό μας.
Σε αντίθεση, όταν μιλάμε για “σκέτη παρέα” τα κίνητρα είναι διαφορετικά. Εδώ δε συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τη ζωή μας, τα προσωπικά μας αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα που τυγχάνει να μας αρέσουν και των δύο. Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε ότι έχουν αρχή μέση και τέλος..και συνήθως το τέλος δεν αργεί να φτάσει..