Η Διαμάχη Ρεάλ – Μπαρτσελόνα στην Ισπανία είναι κάτι παραπάνω από ποδοσφαιρική. Είναι μια διαμάχη πόλεων, με τη Μαδρίτη και την αυτόνομη Καταλονία να βρίσκονται σε μία συνεχή κόντρα. Αποκορύφωμα αυτής τα λεγόμενα ”el classico” ,που 2 φορές το χρόνο κεντρίζουν το ενδιαφέρον όλου του πλανήτη. Και φυσικά αυτή η διαμάχη έχει πολύ μεγάλη ιστορία. Αυτήν όμως την ιστορία πολλοί την παρερμηνεύουν, ή αποκρύπτουν, προς όφελος της Καταλανικής ομάδας…
Οι Καταλανοί ποτέ δεν μπόρεσαν να αποδεχτούν το γεγονός ότι η Ρεάλ είναι πολύ πιο επιτυχημένη απο την Μπαρτσελόνα σε Ισπανία και Εύρωπη. Απέδωσαν και ακόμα αποδίδουν τις περισσότερες απο τίς επιτυχίες της “Βασίλισσας” στην εύνοια του δικτάκτορα Φράνκο προς αυτήν. Γύρω από το όνομα του Φράνκο έχουν χτίσει μια τεράστια προπαγάνδα ώστε να μειώσουν την σημασία των επιτευγμάτων της Ρεάλ και να δικαιολογήσουν την κατωτερότητα τους. Όμως, το μεγαλύτερο αποδεικτικό στοιχείο ενός ισχυρισμού είναι τα γεγονότα, τα οποία αποδεικνύουν μαλλόν τα αντίθετα από αυτά που υποστηρίζουν οι οπαδοί των Μπλαουγκράνα.
Κατά πρώτον, να σημειωθεί οτί ο Φράνκο ανέλαβε την εξουσία το 1939, και κυβέρνησε μέχρι το 1975 και τον θάνατό του. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 60′ λοιπόν, η ”αδικημένη” Μπαρτσελόνα ήταν η πιό επιτυχημένη ομάδα εντός συνόρων. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η Ρεάλ κατέκτησε τον πρώτο ”Βασιλικό” τίτλο της 15 χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον δικτάκτορα. Η δεκαετία του 60′ λοιπόν, σημαδεύτηκε ως μια εποχή ολικής επικράτησης των ”Μερένχες” με 8 πρωταθλήματα. Και ενώ οι Καταλανοί επέμεναν να αποδίδουν τις επιτυχίες της Ρεάλ στον Φράνκο, η αληθεία είναι ότι αυτό που κρατούσε στην αφάνεια την αγαπημένη τους ομάδα ήταν τα πάμπολλα οικονομικά προβλήματα που την βασάνιζαν. Αυτά τα προβλήματα λοιπόν, που ταλάνιζαν το σύλλογο από τις αρχές της δεκαετίας του 50, ήταν και η αιτία που ανάγκασε την διοίκηση της Μπαρτσελόνα να πουλήσει την έκταση στην οποία είχε το γήπεδό της (Λες Κορτς) και να χτίσει το ”Νουέβο Κάμπο”. Αυτό που όμως οι οπαδοί των Μπλαουγκράνα προσπαθούν να αποκρύψουν με σθένος ειναι το γεγονός οτι το γήπεδο χτίστηκε με ειδική άδεια υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον Φράνκο, καθώς οικοδομήθηκε σε έκταση που μέχρι τότε ήταν δασική. Ο δικτάκτορας ανακήρυξε την έκταση ως οικοδομίσημη και η Μπαρτσελόνα κατάφερε παρά τις αντιρρίσεις όλων των ισπανών υπουργών να χτίσει το γήπεδό της.
Όμως οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ. Το 1971, σύσσωμη η διοίκηση της Μπάρτσα επισκέφθηκε τον δικτάκτορα για να τον ευχαριστήσει για την επιχορήγηση που έδωσε στην Καταλανική ομάδα (43 εκατομμύρια πετσέτες!!) ώστε να χτίσει το Palau Blaugrana και το Palau de Gel.
Μάλιστα η Μπάρτσα τίμησε τον Φράνκο με το 75ο χρυσό μετάλλιο του συλλόγου το 1974. Σε πρόσφατη συνεδρίαση των μελών της ομάδας, ο νυν πρόεδρος της Μπάρτσα Χουάν Λαπόρτα δήλωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση απόσυρσης του μεταλλίου καθώς δεν αποτελούσε προϊον εξαναγκασμού, όπως ισχυρίζονται οι Καταλανοί.
Ακόμα ένα μεγάλο σκέλος της προπαγάνδας των Μπλαουγκράνα είναι και η πολύκροτη ”υπόθεση Ντι Στέφανο”. Οι οπαδοί της Μπάρτσα υποστηρίζουν ότι ο παίκτης ενώ είχε συμφωνήσει σε όλα με την Καταλανική ομάδα, το καθεστώς Φράνκο εφηύρε νόμο με τον οποίο η Μπάρτσα θα αναγκάζοταν χρόνο παρά χρόνο να δανείζει τον παίκτη στη Ρεάλ. Κάτι τέτοιο φυσικά και δεν ισχύει. η Αλήθεια είναι οτι ο Ντι Στέφανο είχε συμφωνήσει να επιστρέψει στην τέως ομάδα του Ρίβερ Πλέιτ, με την οποία όμως συμφώνησε η Μπάρτσα για την αγορά των δικαιωμάτων του. Η Ρεάλ συμφώνησε με την τότε όμαδα του Ντι Στέφανο, Μιλιονάριος και η υπόθεση οδηγήθηκε σε δίκη. Το δικαστήριο αποφάσισε συνιδιοκτησία του παίκτη και η απόφαση προέβλεπε πως ο Ισπανός θα έπαιζε μία χρονιά στη Ρεάλ και μια στη Μπάρτσα. Τότε η Μπαρτσελόνα πούλησε το 50% των δικαιωμάτων του παίκτη που κατείχε στη ”Βασίλισσα”, για ένα αστρονομικό μάλιστα για την εποχή ποσό, και έτσι ο παίκτης κατέληξε στη Ρεάλ…
Ακόμα ένα ενδεικτικό στοιχείο που επιβεβαιώνει το αντίθετο από τους ισχυρισμούς των Μπλαουγκράνα είναι τα κύπελλα Ισπανίας. Ο Φράνκο μετά την ανάληψη της εξουσίας, μετονόμασε το θεσμό του κυπέλλου Ισπανίας από ”Copa del Rey” που σημαίνει ”Κύπελλο του Βασιλιά” σε ”Copa del Generalissimo” που σημαίνει ”Κύπελλο του Αρχιστράτηγου”. Generalissimo είναι ο τίτλος που έδωσε ο ίδιος ο Φράνκο στον εαυτό του όταν ανέλαβε την εξουσία. Η αδικημένη Μπαρτσελόνα λοιπόν, έχει 9(!) ”Κύπελλα του Αρχιστράτηγου”, και συγκατοικεί στην 1η θέση της λίστας με την Αθλέτικο Μπιλμπάο που έχει επίσης 9. η ευνοημένη Ρεάλ έχει μόλις 6 ”Κύπελλα του Αρχιστράτηγου” και βρίσκεται στην 3η θέση της σχετικής λίστας…
Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι στα πρώτα 15 χρόνια δημοκρατίας στην Ισπανία, δηλαδή στην περίοδο 1975 – 1990 η Ρεάλ κέρδισε 9 πρωταθλήματα Ισπανίας και η ανακουφισμένη πια Μπαρτσελόνα από τη φυγή του Φράνκο μόλις 1!
Τέλος, ο Φράνκο ποτέ δεν απαγόρεψε στους Καταλανούς να μιλούν την καταλανική γλώσσα.Aυτό το επιχείρημα είναι δυστυχώς ένα ακόμα κομμάτι της προπαγάνδας κατά του Φράνκο και της Ρεάλ. Μάλιστα, η αγαπημένη ομάδα των Καταλανών Μπαρτσελόνα, όταν ιδρύθηκε το 1899, είχε στο σύμβολό της την Βασιλική κορώνα! Και όσο απίστευτο και αν ακούγεται, ήταν η μοναδική ομάδα που το έκανε χωρίς βασιλική εντολή! Οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα ήταν Βασιλικότεροι των Βασιλικών, απλά ήθελαν άλλο Βασιλιά…
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Μπάρτσα είναι πράγματι μια μεγάλη ομάδα. Όμως οι μεγάλες ομάδες αποδέχονται τις ήττες τους. Οι μεγάλες ομάδες φαίνονται στα γήπεδα, και οχι στα λόγια….
Loading...
